Dear Kuya Eddie,
Wala pang nakakasampal sa akin. Ngunit nitong umaga lang, ang pinakaunang taong sumampal sa akin na kung saan ay naramdaman kong masmababa pa ako sa pinakamababang uri ng hayop ay ang aking nakakatandang kapatid. Iyon ay dahil sa isang pagkakamaling na maaari namang i-wasto. At siyempre pa, maaari namang daanin sa magandang usapan, iyong mahinahon na usapan.
Pakiwari ko kanina na ako ay tinotorture ng mga pulis. Pakiramdam ko ay lalamunin akong buhay ng kanyang mga nanlilisik na mata. At dahil sa isang maling iyon ay natakpan na ang mga ginagawa kong effort para makapagtapos ng aking pag-aaral.
Pakiramdam ko kanina na hindi lang yung mukha ko yung nasampal niya. Pakiramdam ko ay pati ang aking katauhan, ang aking kaluluwa ay nasampal niya rin. Tila nagkaroon ng crack tulad sa baso ang aking pagkatao na kaunti na lang ay mababasag na.
Pero hindi ako papatinag Kuya Eddie. Hindi ako papatinag dahil sa isang sampal na iyon. Hinding hindi ko iyong hahayaan.
Napakasakit Kuya Eddie…
*sniff sniff*
Leave a Reply